زیور عفاف

مرضیه قمری

آنچه که در زیر ملاحظه می ­کنید، بخشی از سخنرانی خواهر طلبه مرضیه قمری عضو مکتب الزهراء(س) شهرک مدرس و طلبه حوزه علمیه قم می ­باشد که در جمع صمیمی و با صفای دانش­آموزان دبیرستان دخترانه فاطمه زهراء(س) خیرآباد ایراد شده است، نظر به اینکه اینگونه فعالیت ها از جمله فعالیت ­های مهم فرهنگی است، بر آن شدیم که بخشی از سخنان ایشان را برای اعتلای فرهنگ کشور عزیز درج نماییم:

به نام خداوند جان آفرین                                             حکیم سخن در زبان آفرین

یکی از زیبا ترین واژه­ هایی که خداوند رحمان، زن مؤمن را بدان آراسته است، عفاف و پاکدامنی است. عفاف و طهارت در پرتو مقدس حجاب بلندترین قله­ای است که هیچ سیلی نمی ­تواند دامن او را تر نماید و زن عفیف، به راستی بهترین گل در گلزار هستی و پرمعناترین آیه مهر در سوره سبز صفا است. صاعقه شوق و بارقه امید را در ظلمت جهل و ضعف اهل زمین می ­بایست در وجود زنانی یافت که بر مسند والای فضیلت تکیه زده ­اند و شکوه نیایش ام ابیها و بارش سحاب ایثار و عطیه بارگاه الهی را مصداق گشته ­اند. اینان خویشتن خویش را شناخته و دریافته ­اند که چون مرواریدند و عفافشان گوهر زیبای وجودشان است که تنها در پناه صدف مطمئن حجاب محفوظ می ­ماند و پوشش، تنها سپر ممکن است که ایشان را در برابر تیرهای زهر آلود دشمنان گوهر عفاف مصون می ­دارد و بهترین مصداق «کامثال اللؤلؤ المکنون» می ­گرداند. چنین زمانی تنها سر بر آستان حضرت رب می ­نهند و بهشت را مشتاق قدوم خویش می ­نمایند.

اما نباید این واقعیت تلخ را فراموش کرد که در عصری به سر می ­بریم که ابرهای مادیت و تجمل­ پرستی به پیش می ­روند تا شعاع ­های نورانی حقیقت را خاموش کنند و بشریت علی رغم واقعیات فطری و اعتقادی خویش به چیزی جز لذت های کاذب مادی و غریزی نمی ­اندیشد و هر لحظه به گرداب فساد و تباهی نزدیک تر می ­گردد. در این بین که زمانه دگرگون شده و ارزش ها واژگون، دنیا میل به انحطاط پیدا کرده و استعداد اضمحلال در جهان قدرت گرفته، نقش زن – در تفکر لجام گسیخته غرب و کشورهای خود باخته جهان سوم – تا سر حد وسیله­ای برای تلذذ و سودجویی به مثابه کالاهای بورس و بازار تنزل کرده و تنها عامل هوسبازی و ابزار تبلیغات و بالا بردن درآمد تجاری قرار گرفته است و به فرموده رهبر معظم انقلاب: «آیا جنایتی از این بزرگ تر نسبت به زن هست که زن را با آسایش، مد و جلوه­ گریِ زیور آلات سرگرم کنند و از او به عنوان یک ابزار و وسیله استفاده کنند؟» اینگونه زنان که به گوهر عفاف آراسته نیستند، مانند علف سبزی هستند که در مزبله و زباله ­دان روییده ­اند و بسیار نفرت آورند. اینان قلب نازک خود را بر روی بند هوس پهن کرده بر سر جنازه نجابت خود به سوگ نشسته ­اند. اما دختران و زنان مسلمان مادامی که در حرم امن حجاب، دل را منور به عشق ولایت خدای رحمان کنند و در گلزار عفت و طهارت به حکم «لا یمسه الا المطهرون» جان را معطر به عطر معرفت و مکاشفت نمایند، همواره از فیض قدسی رب العالمین بهره ­مند می ­شوند و بدخواهان و شیاطین جن و انس را ناامید کرده و مجالی برای بی ­بند و باری جامعه باقی نخواهند گذاشت و این ممکن نیست مگر در صورتی که در قلب خویش دریچه ­ای به سوی شناخت خانم فاطمه(س) بگشایند و نور فروغ او را فرا روی اندیشه و کردار خویش قرار دهند.

به واقع، در این دنیای بهت ­زدگی و حیرت ­فکری و در این دوران جاهلیت نو، تنها فاطمه زهرا(س) است که می ­توانند معلمی درس ­آموز برای تمامی بانوان و عامل رشد و سعادت آنها باشد. فاطمه(س) الگو است؛ الگوی کار و عشق و پرستش، الگوی تقوا و شرف و عفت، الگوی بیداری و وجدان و عصمت و کرامت و الگوی پاکی و طهارت و نمونه ­ای عالی و درخشان از تربیت محمد مصطفی(ص) که توجه و پیروی راستین از او موجب فطام از شر و فطام از آتش قهر الهی است؛ چرا که خود او از این جهت فاطمه نامیده شد که از شر و آتش باز داشته شد و به بیان امام صادق(ع): «فاطمه(س) میان زنان اهل دنیا ستاره درخشانی است که از شجره مبارکه بر افروخته می ­شود.» و امام خمینی(س) نیز می فرماید: «تمام ابعادی که برای زن متصور است، در فاطمه زهرا(س) جلوه کرده و بوده است؛ جلوه ­های جبروتی، جلوه ­های ملکی و ناسوتی هم در این موجود مجتمع است.»

آری، خواهرم! در اعماق وجود همه ما رگه ­هایی از طلای معنویت نهفته است و در گنجینه قلوب ما جواهر فطرت قرار دارد و بسی شایسته و نیکو است که با تقوا، عفت، نجابت، حیا، صداقت و پاکی و طهارت، این گوهرهای ارزشمند را استخراج کنیم و بدین ترتیب با حفظ سرشت پاک خود حقیقت ملائک را مصداق شویم و تجلی ­بخش معنای «افضل العباده العفاف» گردیم و در مسیر پر فراز و نشیب روزگار استقامت و صبوری کرده، دامان پاک و پر مهر خود را برای تربیت شکوفه های زندگیمان و برای آفرینش نقش های بدیع و دلپذیر در تابلوی حیاتمان مهیا سازیم.

بیاییم با تأسی به سرو بلند قامت جنات رضوان، صدیقه کبری، فاطمه زهرا(س) عشق را در لیله مهتابی قدر الهی سریان دهیم و مجذوب جلال حضرت رب شویم و فطرت خویش را از هر گونه ناپاکی حفظ کرده، با توکل به خدای رحمان به زینت ارزشمند ایمان و طهارت و عفاف آراسته گردیم.

(نشریه انوار، پیش شماره1، اول اردیبهشت 1377)