ای سایبان دلهای سوخته و ای انتظار اشکهای به هم دوخته
عاشقانت هر آینه دیدگان خود را با اشک

 می آرایند و دلشان را نذر تو می کنند کاروان دل را به غروب می
برند و بر سجاده انتظار می نشینند

 تا شاید دعایشان مستجاب شود و لحظاتی هر چند کوتاه مهمان چشمان
منتظر و اشکبارشان باشی.